-
1 νέφος
A cloud, mass of clouds, Il.4.275, al.; ;ν. ὄμβριον Ar.Nu. 288
(lyr.);ν. καὶ ὁμίχλη Pl.Ti. 49c
;τὸν κίνδυνον παρελθεῖν ὥσπερ ν. D.18.188
.2 metaph. (cf.νεφέλη 1.2
),θανάτου δὲ μέλαν ν. ἀμφεκάλυψεν Il.16.350
, cf. Od.4.180, B.12.64;λάθας ν. Pi.O.7.45
; σκότου ν., of blindness, S.OT 1314 (lyr.); ν. οἰμωγῆς, στεναγμῶν, E.Med. 107 (anap.), HF 1140; ὀφρύων ν. a cloud upon the brow, Id.Hipp. 172 (anap.);ὑπὸ τοῦ μετώπου οἷον ν. ἐπανεστηκός Arist.Phgn. 809b22
;διασκεδᾶτε τὸ προσὸν νῦν ν. ἐπὶ τοῦ προσώπου Anaxandr.58
.II metaph., also, a cloud of men, etc., ν. πεζῶν, Τρώων, Il.4.274, 16.66; ψαρῶν, κολοιῶν, 17.755;ν. τοσοῦτον ἀνθρώπων Hdt.8.109
; πενεστάων ν. Timo 39;μαρτύρων Ep.Hebr.12.1
; πολέμοιο ν. the cloud of battle, thick of the fight, Il.17.243, cf.Ar. Pax 1090: applied by Pi.N.10.9 to a single hero: used by Prose writers for poet. νεφέλη (q. v.). (Cf. Skt. nábhas 'fog', 'cloud', Slav. nebo 'heaven', Lat. nebula.) -
2 ὀφρῦς
ὀφρῦς, ύος, ἡ, acc. ὀφρῦν, in late Poets ὀφρύα, AP12.186 (Strat.), Opp.C.4.405, Q.S.4.361: acc. pl. ὀφρύας (in the fourth foot) Od.9.389; but ὀφρῦς (before caesura) Il.16.740, and so in [dialect] Att. (v. infr.). [[pron. full] ῡ in nom. and acc., which are accented ὀφρῦς, -ῦν by Hdn.Gr.2.937: the accentuation ὀφρύς, ὀφρύν may be admitted in late writers: compds. have ῠ, εὔοφρυς, λεύκοφρυς, etc.] (Cf. Skt.A bhrūs, gen. bhruvas, Slav. br[ucaron]v[icaron], OE. brú 'brow'.):—brow, eyebrow,τὸν.. ὑπ' ὀφρύος οὖτα Il.14.493
; ἡ ὀ. ἡ δεξιά, ἡ ἀριστερά, Arist.PA 671b32, cf. Pr. 878b28: elsewh. in pl.,ὑπ' ὀφρύσι δάκρυα λεῖβον Il.13.88
, al.;ὑπ' ὀ. πῦρ ἀμάρυσσεν Hes. Th. 827
, etc.: freq. of signs, ἐπ' ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων, i.e. ἐπένευσε ὀφρύσι, nodded assent, Il.1.528, etc.; ἡ δ' ἄρ' ἐπ' ὀ. νεῦσε nodded to him to do a thing, Od.16.164; ἀνὰ δ' ὀφρύσι νεῦον ἑκάστῳ made a sign not to do, 9.468;ὀφρύσι νευστάζων 12.194
: in various phrases expressing emotions, τὰς ὀ. ἀνασπᾶν, in token of grief,τὰς ὀφρῦς ἀνεσπακώς, ὥσπερ τι δεινὸν ἀγγελῶν Ar.Ach. 1069
;ἀνασπάσας τις τὰς ὀφρῦς οἴμοι λαλεῖ Men.556.3
; of pride (cf. ὀφρυόομαι), D.19.314;οἱ τὰς ὀφρῦς αἴροντες Men.39
;ὀφρῦν ἐπαίρειν E.Fr. 1040
, cf. Amphis 13;τὰς ὀ. ἔχειν ἐπάνω τῆς κορυφῆς Alex.16.6
;ὑπὲρ αὐτοὺς κροτάφους ὑπεραίρειν Luc.Am.54
;ὀφρῦς ἔχειν Ar.Ra. 925
;ὀφρῦν ἐφέλκεσθαι AP7.440.6
(Leon., interpol.?); ἐρύσσαι ib.5.215 (Agath.);ἀνελκταῖς ὀφρύσι σεμνός Cratin.355
: contrariwise, τὰς ὀφρῦς συνάγειν knit the brows, frown, Ar.Nu. 582, Pl. 756, etc.;τὰς ὀ. συνέλκειν Antiph.307
;συσπᾶν Luc.Vit.Auct.7
;κατεσπακώς Alciphr.3.3
: on the other hand, καταβαλεῖν, λῦσαι, μεθεῖναι τὰς ὀ. or τὴν ὀ., let down or unknit the brow, become calm or cheerful again, E.Cyc. 167, Hipp. 290, IA 648;ὀ. μὴ καθειμένη Zeno Stoic.1.58
;σχάζεσθαι τὰς ὀ. Pl.Com.32
;καθέσθαι Plu. 2.1062f
: the brow was also the seat of smiles and joy,ἀγανᾷ χλοαρὸν γελάσσαις ὀφρύϊ Pi.P.9.38
, cf. h.Cer. 358; or gravity,στυγνὸν ὀφρύων νέφος E.Hipp.[172]
;ὁρᾶτε ὡς σπουδαῖαι μὲν αὐτοῦ αἱ ὀφρύες X.Smp.8.3
; on their physiognomical character, v. Arist.HA 491b14, Phgn. 812b26.2 ὀφρῦς alone, scorn, pride, AP7.409 (Antip.), 9.43 (Parmen.), 10.122 (Lucill.), etc.II from like ness of shape, brow of a hill, crag, Il.20.151, Pi.O.13.106; embankment,ὀ. ἀπότομος Plb. 36.8.3
; overhanging bank of a river, Id.2.33.7, etc.;ἐπ' ὀφρύων ποταμοῦ PAmh.2.68.9
(i A. D.); of the sea, A.R.1.178, etc.; of a ditch, Str.5.3.7 (cf. ὀφρύη); of the rim of joint-cavities, Gal.UP 1.15, al.; of the woodwork enclosing the bore of a torsion-engine, Ph.Bel.57.7: in Archit., architrave, Procop.Gaz.p.157 B.III a plant, Plin.HN26.164. -
3 στυγνός
A hated, abhorred, of persons and things, Archil.80; (anap.);ὦ στυγνὲ δαῖμον Id.Pers. 472
;ὦ στυγνὸς αἰών S.Ph. 1348
; , etc.: c. dat., hateful or hostile to one, A.Pers. 286 (lyr.), S.El. 918. Adv. [comp] Comp.-οτέρως, ἔχειν πρός τινα BGU1301.8
(ii/i B.C.).II gloomy, sullen, , E. Alc. 777;ὀφρύων νέφος Id.Hipp. 172
(anap.), cf. 290;στυγνοὶ κλαίουσιν Ἔρωτες Mosch.3.67
; ὁρᾶν στυγνός, opp. φαιδρός, X.An.2.6.9, cf. 11, Hp.Mul.2.182, LXX Is.57.17, Arr.Epict.3.5.9 ([comp] Comp.), Aret.SD1.5; ; οἱονεὶ πυρὸς εἰσπεσόντος εἰς ὕδωρ στυγνὸν σέλας ἐκπέμπουσα [ λιγνύς] Adam.Vent.34; σ. διαγωγαὶ καὶ ἀναγνώσεις καὶ διηγήματα, opp. ἐρεθιστικὰ τῶν ἀφροδισίων, Sor.2.46; στυγνὸς μὲν εἴκων δῆλος εἶ sullenly, with an ill grace, S.OT 673: neut. as Adv.,στυγνὸν οἰμώξας Id.Ant. 1226
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στυγνός
См. также в других словарях:
FRONS — Genio olim sacra, teste Serv. qui addit Virg. Ecl. 6. v. 22. et 7. v. 27. Aen. l. 5. v. 567. Unde quoties Deum veneramur, frontem tangimus: Plin. sic describitur l. 11. c. 37. Frons et aliis (animantibus) sed homini tantum tristitiae, hilaritatis … Hofmann J. Lexicon universale
οφρύς — η (Α ὀφρῡς και ὀφρύς) 1. το έπαρμα που βρίσκεται πάνω από την οφθαλμική κόγχη μαζί με το τοξοειδές τριχωτό δέρμα που τό καλύπτει, το φρύδι 2. φρ. «οφρύς λόφου [ή όρους]» το χείλος γκρεμού, και, γενικά, το κράσπεδο οποιουδήποτε υψώματος νεοελλ. 1 … Dictionary of Greek
